odrębna dzielnica żydowska w miastach (w niektórych krajach okupowanych przez Niemcy hitlerowskie w latach 1940-45); dzielnica miasta zamieszkała przeważnie przez jakąś mniejszość rasową bądź narodową.
nieregularna wojna prowadzona na tyłach wroga z reguły przez oddziały zbrojne podbitego kraju, wspierana przez ludność cywilną przeciwko najeźdźcy, kolaborantom lub wrogiej władzy.
powszechny, masowych ruch narodowo-wyzwoleńczy, który wyrażał się w oporze czynnym lub biernym oraz w walce zbrojnej. Stanowi samoobronę przeciwko polityce eksterminacyjnej hitlerowskiego okupanta.
działanie wojenne mające na celu odwrócenie uwagi nieprzyjaciela, działanie z ukrycia w celu podkopania obronności albo gospodarki nieprzyjaciela w czasie wojny lub wrogiego państwa w czasie pokoju.