rozpuszczanie

 0    49 schede    enfluran
Scarica mp3 Stampa Gioca Testa il tuo livello
 
Domanda język polski Risposta język polski
roztwór rzeczywisty
inizia ad imparare
układ fizyczny, którego składniki osiągają wymiary <1nm
roztwór koloidalny
inizia ad imparare
układ dyspersyjny, w których średnica cząstek rozproszonych wynosi 1-100nm
moment dipolowy
inizia ad imparare
określa ilościowo polarność związku - te o dużym momencie dipolowym są bardziej polarne i wchodzą w oddziaływania z rozpuszczanymi subst. polarnymi, powodując solwatację ich cząsteczek na drodze interakcji dipol-dipol, substancje o dużej wartości: glikole, etery, estry
stała dielektryczna
inizia ad imparare
miara zdolności do rozerwania wiązań jonowych w cząsteczce, susbt. o dużej wartości momentu dipolowego i stałej: woda, glicerol
rozpuszczalność
inizia ad imparare
określa powinowactwo substancji rozpuszczanej do rozpuszczalnika Rozpuszczalność danej substancji jest wyrażana najczęściej jako maksymalna ilość substancji w (gramach lub molach), którą można rozpuścić w konkretnej objętości rozpuszczalnika (zwykle w 100 cm3) w ściśle określonych warunkach ciśnienia i temperatury (zwykle są to warunki normalne).
bardzo łatwo rozpuszczalny/łatwo rozpuszczalny/rozpuszczalny/dość trudno rozpuszczalny/trudno rozpsuzczalny/bardzo trudno rozpuszczalny/praktycznie nierozpuszczalny
inizia ad imparare
1cz. rozpuszcza się w: <1cz/1-10/10-30/30-100/100-1000/1000-10tys./>10tys.cz. rozpuszczalnika
roztwór nasycony
inizia ad imparare
układ, w którym substancja rozpuszczona znajduje się w fazie równowagi dynamicznej z fazą stałą
roztwór przesycony
inizia ad imparare
r-r, w którym stężenie substancji rozpuszczonej jest większe od stęż. odpowiadającego r-rowi nasyconemu w tej samej temperaturze, np. 25% mannitol
wpływ temperatury na rozpuszczalność
inizia ad imparare
związana z ciepłem rozpuszczania: 1. proces egzotermiczny - E solwatacji j< energii sieci krystalicznej - wraz ze wzrostem temperatury rozpuszczalność maleje 2. proces endotermiczny - E solwatacji > E sieci krystalicznej - wzrost T powoduje wzrost rozpuszczalności 3. sole uwodnione rozpuszczają się lepiej niż bezwodne, ze wzrostem T tracą wodę -spadek rozpuszczalności
sposoby zwiększenia szybkości rozpuszczania
inizia ad imparare
1. wzrost temperatury 2. spadek lepkości roztworu 3. rozdrobnienie substancji rozproszonej 4. mieszanie szybkość rozpuszczania maleje, gdy stęż. r-ru zbliża się do stężenia nasycenia
ciśnienie osmotyczne
inizia ad imparare
ciśnienie, jakie trzeba wywrzeć na r-r, aby uniemożliwić dyfuzję rozpuszczalnika przez błonę
r-ry izoosmotyczne
inizia ad imparare
r-ry zawierające w tej samej objętości tą samą liczbę cząsteczek lub jonów
r-ry izotoniczne
inizia ad imparare
r-ry, które będą w równowadze osmotycznej po rozdzieleniu przez błonę biologiczną (zawierają związki, które nie będą przechodzić przez błonę, np. 0,9% NaCl)
pomiar ciśnienia osmotycznego
inizia ad imparare
1. zmniejszenie prężności pary 2. podwyższenie temperatury wrzenia 3. obniżenie temperatury krzepnięcia
roztwory koloidalne
inizia ad imparare
układy dyspersyjne, w których cząstki rozproszone mają wymiary 1-200nm,
podział koloidów
inizia ad imparare
1. liofilowe 2. liofobowe 3. amfifilowe
koagulacja
inizia ad imparare
częściowe zniszczenie otoczek solwatacyjnych, łączenie się cząstek rozproszonych
koacerwacja
inizia ad imparare
wytrącenie i rozwarstwienie na dwie fazy
wysalanie
inizia ad imparare
destaqbilizacja ukł. koloidowych w wyniku dodatku elektrolitów - tworzenie włąsnych otoczek solwatacyjnych przez sole kosztem koloidów, których rozpuszczalność maleje
krytyczne stężenie micelarne
inizia ad imparare
stężenie, przy którym jest osiągnięte max. zmniejszenie napięcia pow. przy tym stęzeniu natępuje całkowite pokrycie granicyfaz cząsteczkami tenzydu, a dalszy jego dodatek powoduje tworzenie się koloidu asocjacyjnego - tworzenie miceli
wpływ tenzydów na dostępność substancji leczniczej
inizia ad imparare
1. zwykle - zwiększają wchłanianie subst. leczniczych, solubilizując lipidy w błonach biologicznych 2. użyte w stęż.>niż krytyczne stęż. micelarne - zamykanie subst. leczniczych w micelach - brak dyfuzji przez błony
sposoby zwiększania rozpuszczalności subst. leczniczych w wodzie
inizia ad imparare
1. zmiana pH r-ru 2. modyfikacja chemiczna cząsteczki 3. kompleksowanie z subst. hydrofilymi 4. tworzenie mieszanin fiz. z hydrofilowymi substancjami 5. dodanie współrozpuszczalników 6. wprowadzanie do r-ru 'pośredników rozpuszczania' - solubilizacja
wzrost rozpuszczalności - modyfikacja chemiczna
inizia ad imparare
wprowadzenie do cząsteczki grup hydrofilowych, jak: COOH, OH, aminowa, amidowa, sulfonowa, polioksyetylenowa
wzrost rozpuszczalności - kompleksowanie
inizia ad imparare
tworzenie kompleksów chem. ze zw. hydrofilowymi, dzięki oddziaływaniom dipol-dipol, wiąz. H, hydrofobowym. przykład: płyn Lugola
stałe rozproszenie
inizia ad imparare
Mieszaniny fizycznych substancji trudno rozpuszczalnych z hydrofilowymi nośnikami o nośniki np. makrogol, poliwinylopiralidon, mocznik o zwiększanie rozpuszczalności w wodzie: m.in. kwasu acetylosalicylowego, gryzeofulwiny, papaweryny, nifedypiny
stałe rozproszenie - metody otrzymywania
inizia ad imparare
o met. stapiania o met. odparowania o met. stapiania + odparowania o met. suszenia rozpylonego o met. HSM (hot spin mixing) o CO2 w stanie nadkrytycznym o metoda elektrostatycznego wytwarzania
kosolubilizacja
inizia ad imparare
Efekt solubilizacji można wydajnie zwiększyć przez dodatek alkoholi wielowodorotlenowych (sorbitol, glicerol, mannitol), które tworzą wiązania wodorowe z grupami hydrofilowymi miceli, zapobiegając ich łączeniu w agregatory.
Solubilizacja
inizia ad imparare
proces zwiększania rozpuszczalności substancji za pomocą tzw. pośredników rozpuszczania czyli solubilizatorów. Ze względu na rodzaj solubilizatorów i mechanizm ich działania można wyróżnić dwa typy solubilizacji: hydrotropową i micelarną.
Solubilizacja hydrotropowa
inizia ad imparare
Polega na łączeniu się solublizatorów z cząsteczkami substancji rozpuszczanej i tworzeniu z nimi lepiej rozpuszczalnych asocjatów (nietrwałych połączeń). Solubilizatory hydrotropowe zawierają w swojej budowie ugrupowania atomów takie jak: -OH, -COOH, -NH2, czyli grupy nadające im charakter hydrofilowy. Powstające połączenia stają się bardziej rozpuszczalne w wodzie właśnie dzięki obecności grup hydrofilowych, wnoszonych przez solubilizatory. W celu otrzymania roztworu substancji trudno rozpuszcz
Solubilizacja micelarna
inizia ad imparare
Polega na tworzeniu układów micelarnych (koloidów), złożonych z substancji rozpuszczanej i solubilizatorów, które są w tym przypadku cząsteczkami amfifilowymi, powierzchniowo czynnymi. Cząsteczki solibilizatora układają się w malutkie pęcherzyki (micele), orientując się częścią hydrofobową do środka a hydrofilową na zewnątrz i tworząc w ten sposób środowisko hydrofobowe wewnątrz miceli. Do wnętrza miceli mogą dostawać się substancje lipofilne, które dzięki obecności otoczki stają się rozpuszczal
solubilizatory micelarne
inizia ad imparare
1. polisorbat 2. estry polioksyetylenoglicerolu z kw. tłuszczowymi - Tagat, Cremofor 3. etery polioksyetylenoglikoli z alkoholami tłuszczowymi - Brij 4. niektóre monoestry sacharozy z kw. tł 5. mydło potasowe (zewn)
przykłady solubilizacji micelarnej
inizia ad imparare
1. lizol (sapo Crezol) 2. wodne r-ry wit. A, D, E; 3. hormony steroidowe, 4. olejki eteryczne 5. mentol, kamfora 6. kw. salicylowy, sulfonamidy 7. jodofory - Povidonum iodinatum
stopień solubilizacji
inizia ad imparare
S/So gdzie, S-stężenie subst rozpuszczonej w roztworze solubilizatora So- stężenie subst rozpuszconej w wodzie
cyklodekstryny
inizia ad imparare
węglowodany z grupy dekstryn. Najbardziej rozpowszechnione α-, β- i γ-cyklodekstryna składają się odpowiednio z 6,7 lub 8 merów glukozowych, połączonych wiązaniami α-1,4-acetalowymi, tworzących razem strukturę cykliczną. Dzięki hydrofobowości wnętrza, cyklodekstryny są zdolne tworzyć kompleksy inkluzyjne ze związkami hydrofobowymi. Są to kompleksy typu "gość-gospodarz", w których cyklodekstryna pełni funkcję gospodarza, a kompleksowany związek hydrofobowy jest gościem. Cały kompleks jest jednak
zastosowanie cyklodekstryn
inizia ad imparare
1. zwiększenie trwałości substancji leczniczych, np. PG, PGI2, amfoterycyna, NNKT, ol. eter. 2. wzrost rozpuszczalności i szybkości rozpuszczania trudno rozp. w wodzie subst. leczniczych: flurbiprofen, ipriflawon, piroksikam, spironolakton 3. pośredniki rozpuszczania 5. zapobieganie ulatnianiu substancji zapachowych i aromatycznych 6. maskowanie nieprzyjemnego zapachu i smaku: olejek czosnkowy 7. uniknięcie niezgodności 8. rozdział analityczny związków: chromatografia zw. optycznie czynnych 9. p
otrzymywanie trwałego połączenia inkluzyjnego z cyklodekstrynami
inizia ad imparare
1. koprecypitacja z r-ru wodnoalkoholowego - zmieszać podgrzane r-ry obu składników 2. liofilizacja/zagniatanie - zawiesina o charakterze pasty
Cyklodekstryny - metylowe pochodne
inizia ad imparare
• akt. hemolityczna wysoka- usuwanie protein, fosfolipidów z erytrocytów • rozpuszczalnosc zmniejsza się z wzrostem temp • wzrost dostępności indometacyny, insuliny, ketoprofenu • wzrost rozpuszczalnosci hydrokortyzonu, indometacyny
Cyklodekstryny - hydroksypropylowe
inizia ad imparare
• akt hemolityczna mniejsza • stosowane w iniekcjach, na błony sluzowe: ibuprofen, diazepam, fenytoina-wzrost trwałości
rozgalezione Cyklodekstryny
inizia ad imparare
• brak aktywności powierzchniowej, min. akt. hemolityczna, Preparaty parenteralne • wzrost dostępności i trwałości PG
rodzaje stałych rozproszeń
inizia ad imparare
• mieszaniny eutektyczne - mieszaniny kryształów o określonym składzie wydzielane z roztworów ciekłych lub stopów w określonej temp • stałe roztwory - ciała stałe będące jednorodną fazą krystaliczną o 2 lub więcej składników • szkliste roztwory lub zawiesiny - subst lecznicza jest rozproszona w bezpostaciowym nośniku
roztwory stałe
inizia ad imparare
• substytucyjne - rozpuszczone składniki izomorficzne z rozpuszczalnikiem, podobną bud. krystaliczna • addycyjne lokowanie subst. w przestrzeniach międzywęzłowych • pustowęzłowe - uporządkowany roztwór stały
nośniki do stałych rozproszeń
inizia ad imparare
1. polimery peg, eudragity 2. zw. azotowe: mocznik, nikotynamid 3. kwasy.: bursztynowy, cytrynowy 4. cukry dekstroza, sachRoza 5. poch. celozy: ec, mc, hpmc, hpc 6. tenzydy tween span, poloxamer 7. alkohole: mannitol, sorbitol, ksylitol
Metody oceny stałych rozproszeń
inizia ad imparare
1. mikroskopowe 2. x ray 3. termoanalityczne 4. ocena interakcji substancja- nośnik: met. spektroskopowe 5. badania szybkości rozpuszczania, uwalniania
solubilizatory hydrotropowe <20%
inizia ad imparare
1. benzoesan, salicylan, octan na 2. kw. winowy, cytrynowy, benzoesowy 3. Etery, estry 4. amidy kwasowe 5. zw zawierające azot 6. mocznik, PvP, etylenodiamina, uretan, 7. glukoza, sacharoza, sorbitol
Tenzydy
inizia ad imparare
1. alkohole alifatyczne (alkohol cetylowy), cykliczne 2. estry kw tłuszczowych z sorbitanem - Span, 3. estry kw. tłuszczowych a alkoholami wielowodorotlenowymi - monostearynian glicerolu
interakcja tenzydów
inizia ad imparare
1. wzrost szybkości rozpuszczania, 2. zmiana ruchliwości i lepkosci treści ppok 3. zmiana przepuszczalnosci błony kom 4. zmiana efektu farmakologicznego 5. zamknięcie subst leczn. w kompleks/ micele
zastosowanie tenzydów
inizia ad imparare
1. stabilizacja emulsji, zawiesin 2. wytwarzanie aerozoli 3. wzrost ekstrakcji sur. roślinnych 4. spadek rozkładu subst. w r-rze wodnym 5. hydrofilizacja 6. detergenty- tenzydy anionogenne 7. bakteriobójcze
na rozpuszczalność wpływa
inizia ad imparare
1. rodzaj subst rozpuszczanej 2. wielkosc krysztalow 3. wspólny jon 4. temp. ciśnienie 5. zdolność kompleksowania 6. siła jonowa roztworu
zastosowanie tenzydów anionowych
inizia ad imparare
1. emulgator w maściach, kremach 2. do podłoży samoemulgujących 3. pośrednik rozpuszczania 4. w postaciach stałych właściwości: poślizgowe, antystatyczne, smarujące (stearynian Mg), hydrofilizujące, zapobiegające wieczkowaniu, przyspieszające rozpad tabletek 5. wzrost działania grzybobójczego

Devi essere accedere per pubblicare un commento.