Zaburzenia toku (formalne) myślenia

ZABURZENIA TOKU MYŚLENIA (3)

1. ILOŚCI, 2. STRUKTURY, 3. TEMPA

na zaburzenia ILOŚCI składają się

słowotok, alogia, mutyzm,

na zaburzenia STRUKTURY składają się

ROZKOJARZENIE, INKOHERENCJA

na zaburzenia TEMPA składają się (4)

PRZYSPIESZENIE, SPOWOLNIENIE, ZAHAMOWANIE, OTAMOWANIE

SPOWOLNIENIE/ ZAHAMOWANIE TOKU MYŚLENIA?

ograniczenie szybkości wypowiedzi; skąpe, ubogie skojarzenia, rozwlekłość.!!! OBECNE W ZABURZENIACH ORGANICZNYCH, SCHIZOFRENII I DEPRESJI

PRZYSPIESZENIE TOKU MYŚLENIA

liczne, bogate skojarzenia, często powierzchowne; przeskakiwanie z tematu na tematu mogące prowadzić do słowotoku, gonitwy myśli

OTAMOWANIE

chwilowa, nieoczekiwana pauza w biegu myśli i wypowiedzi - blokada, pustka

NATŁOK MYŚLI

poczucie nadmiaru myśli, uciążliwe pojawianie się kolejnych wątków czy tematów zakłócających myślenie chorego

ROZWLEKŁOŚĆ, DROBIAZGOWOŚĆ MYŚLENIA

rozbudowane, dygresyjne tematy odbiegające od głównego wątku, wydłużające czas wypowiedzi - ostatecznie wyczerpujące go; często z tendencją do nadmiernego uszczegółowiania. Występowanie: zaburzenia organiczne

STEREOTYPIE, PERSEWERACJE, ITERACJE

różne formy zawężania i powtarzania treści myślenia

MUTYZM

brak reakcji słownych, mimo zachęt i poleceń ze strony otoczenia

ZUBOŻENIE MYŚLENIA

ograniczenie ilościowe lub treściowe wypowiedzi chorego

MYŚLENIE PARALOGICZNE

brak logicznego następstwa myśli, często z wyprowadzaniem absurdalnych wniosków. Niedostrzeganie sprzeczności, niewłaściwe: tworzenie/ kategoryzowanie pojęć, wnioskowanie (AMBISENTENCJA, MYŚLENIE MAGICZNE, SYMBOLICZNE

NIESKŁADNOŚĆ MYŚLENIA

ześlizgiwanie się, mówienie obok, rozluźnienie skojarzeń, rozpraszalność

NIEKOMUNIKATYWNOŚĆ MYŚLENIA

ograniczenie intencji porozumiewania się. MYŚLENIE DEREISTYCZNE oderwane od rzeczywistości, abstrakcyjne i mało rzeczywiste tematy, rezonerskie, pseudointelektualne; AUTYSTYCZNE skupione na świecie wewnętrznym psychotycznych przeżyć chorego

ROZKOJARZENIE

dezorganizacja wypowiedzi, złożone zaburzenia struktury i funkcji myślenia mimo w zasadzie zachowanej formy gramatycznej. PARALOGIA nieskładność, brak intencji komunikowania się. Skrajna forma: SCHIZOFAZJA

INKOHERENCJA

towarzysząca zaburzeniom świadomości nieskładność gramatyczna, wątki są porozrywane, niespójne. Kojarzenie następuje na zasadzie podobieństwa fonetycznego, rytmu wypowiedzi, częste perseweracje, werbigeracje i iteracje.