Tragedia Antyczna

mimesis

naśladownicze przedstawienie akcji poważnej, skończonej (...) wyrażone w języku ozdobnym

decorum

odpowiedniość stylu i treści

konflikt tragiczny

bohater postawiony zostaje w sytuacji wyboru, musi się zdecydować na jedną z dwóch równorzędnych wartości

przeznaczenia - fatum

źródło wszystkich nieszczęść, jakie spotykają bohatera; człowiek nie może z nim wygrać

wina tragiczna (hamartia)

nieszczęśliwe zbłądzenie - bohater czyni źle, nie mając tego świadomości; opacznie interpretuje fakty; wina niezawiniona, jednakże sprowadzająca bezwzględną karę

hybris

pycha bohatera, zgubna duma, powodująca sprzeniewierzenie się woli bogów, a w efekcie - finalną katastrofę

perypetia

zmiana biegu wydarzeń w kierunku odwrotnym niż intencje bohaterów

rozpoznanie

moment, w którym przed bohaterem odsłonięte zostają wszelkie tajemnice

katharsis

najistotniejszą funkcją i celem tragedii antycznej było wywołanie u widza wstrząsu uczuciowego, czyli KATHARSIS (wewnętrznego oczyszczenia), spowodowanego przez uczucia litości i trwogi, towarzyszące mu w czasie obcowania ze sztuką

konstrukcja (budowa)

prolog, parodos, epejsodia, stasima, exodos

kompozycja

ekspozycja, węzeł dramatyczny, perypetia, punkt kulminacyjny, katastrofa

reguła trzech jedności

miejsce, czas, akcja