sztuka Mezopotamii

kudurru

kamienie graniczne, rodzaj dokumentu, na którym obrazami i pismem klinowym wyryte były postanowienia dotyczące własności ziemskiej

lamassu

demony z głową władcy, skrzydłami orła, ogonem lwa i stopami byka; miały po pięć nóg, które miały stwarzać wrażenie że są ciągle w ruchu, strzegą wejścia

ortostaty

czworoboczne duże płyty kamienne tworzące okładzinę dolnych partii ścian, głównie w pomieszczeniach pałacowych, dekorowane reliefami i inskrypcjami w piśmie klinowym

ryzality

występ z lica w elewacji budynku w jego części środkowej, bocznej lub narożnej, prowadzony od fundamentów po dach, stanowiący jego organiczną część

izokefalizm

sposób kompozycji układów wielofigurowych stosowany w rzeźbiarstwie i malarstwie polegający na tym, że głowy przedstawianych postaci znajdują się na tej samej wysokości

terakota

wyroby z dobrze oczyszczonej i wypalonej gliny w formie figurek lub płytek, stosowane do zdobień

gliptyka

sztuka rzeźbienia i rytowania reliefów w kamieniach szlachetnych i półszlachetnych

hypogeum

podziemne pomieszczenie na planie koła, czasem z niewielką nadbudówką nadziemną, zwykle przeznaczone na grób albo miejsce kultu

orant

postać stojąca w pozie modlitewnej

horror vacui

tendencja przejawiająca się w tworzeniu dekoracji zapełniających całą powierzchnię obiektu, bez pozostawiania pustego tła