użyczenie

użyczenie

commodatum

użyczenie to

kontrakt realny polegający na oddaniu przez komodanta rzeczy oznaczonej indywidualnie, niezużywalnej, komodatariuszowi w nieodpłatne władanie faktyczne na określony czas

biorący w użyczenie (komodatariusz) miał prawo

używać rzecz zgodnie z umową lub z naturalnym jej przeznaczeniem

biorący w użyczenie (komodatariusz) nie miał prawa

pobierania pożytków które rzecz mogła przynosić

biorący w użyczenie (komodatariusz) był zobowiązany

zwrócić tę samą rzecz w stanie niepogorszonym

zwrot rzeczy uszkodzonej był traktowany jako

brak zwrotu

biorący w użyczenie (komodatariusz) był zobowiązany do strzeżenia rzeczy z zachowaniem

pełnej staranności, (odpowiadał za omnis culpa)

jako zobowiązany do szczególnego strzeżenia rzeczy (custodia) komodatariusz odpowiadał za

przypadkową utratę

jeśli komodatariusz używał rzeczy niezgodnie z umową lub z jej naturalnym przeznaczeniem popełniał

kradzież używania (furtum usus)

kradzież używania

używanie rzeczy niezgodnie z umową lub z jej naturalnym przeznaczeniem, furtum usus

komodant nie mógł

żądać zwrotu rzeczy przed upływem umówionego terminu

jeśli komodant zabrałby rzecz przed upływem umówionego terminu popełniałby

furtum rei suae

użyczenie było zobowiązaniem

dwustronnym nierównoczesnym, opartym na dobrej wierze

komodantowi przysługiwała

actio commodati directa

actio commodati directa

za jej pomocą komodant dochodził zwrotu rzeczy w niepogorszonym stanie

komodatariuszowi przysługiwała

actio commodati contraria

actio commodati contraria

za jej pomocą komodatariusz mógł domagać się zwrotu nakładów nadzwyczajnych poniesionych na rzecz lub szkód powstałych na skutek tego, że poniesiona rzecz była wadliwa (np. chora krowa zaraziła inne krowy)

warunkiem powstania odpowiedzialności komodanta za szkody powstałe na skutek tego że rzecz była wadliwa była

świadomość tego faktu

komodant odpowiadał za

dolus i culpa lata