przechowanie (depositum)

depositum

przechowanie

przechowanie wywodziło się z

fiducia cum amico contracta

w rozwiniętym prawie rzymskim przechowanie

kontrakt realny, polegający na oddaniu rzeczy ruchomej, oznaczonej indywidualnie przez deponenta, w faktyczne władztwo depozytariuszowi w celu nieodpłatnego jej przechowania.

depozytariusz był zobowiązany

zwrócić deponentowi rzecz na każde jego żądanie

depozytariusz nie miał

prawa użytkowania rzeczy, używanie było traktowane jako kradzież (furtum usus)

depozytariusz odpowiadał

za dolus i culpa lata

zobowiązanie z depozytu było

dwustronne nierównoczesne, oparte na dobrej wierze (bona fides)

actio depositi directa

skarga przysługująca deponentowi w przypadku niezwrócenia rzeczy oraz z tytułu szkód wyrządzonych przez depozytariusza

actio depositi contraria

skarga, przysługująca depozytariuszowi, w przypadku gdy poniósł nakłady na rzecz lub straty w związku z przechowywaniem rzeczy

szczegółowe formy depozytu

depozyt nieprawidłowy, depozyt konieczny, depozyt sekwestrowy

depositum irregulare

depozyt nieprawidłowy

depositum miserabile

depozyt konieczny

sequestrum

depozyt sekwestrowy