Prawo rzymskie 22.03

Skład Ius commune - prawa niepisanego

1. prawo rzymskie 2. prawo kanoniczne 3. prawo zwyczajowe

Kodeks Prawa Kanonicznego (1917r.)

koniec subsydiarnej roli prawa rzymskiego Rzymianie byli nieprzychylni tworzeniu definicji (każda definicja w prawie jest niebezpieczna

Ius est ars boni et aequi

Prawo jest sztuką stosowania tego, co dobre i słuszne

Zasady prawa wg. Ulpiana

1. Honeste vivere - żyć uczciwie 2. Alterum non laedere - drugiemu nie szkodzić 3. Suum cuique tribuere - oddać każdemu, co mu się należy

Utilitus

Korzyści

Utylitarysta

Osoba skupiona na korzyściach

Ius cogens

Norma bezwzględnie wiążąca

Ius dispositivum

Norma względnie wiążąca

Okres archaiczny - charakterystyka

Obejmował 3 etapy - przedklasyczny, klasyczny, poklasyczny. Rozwijało się w nim prawo zwyczajowe. Ważną rolę odgrywała ustawa XII tablic- przejście z prawa niespisanego na spisane

Okres republikański - charakterystyka

Duży wpływ w tym okresie miały opinie jurystów oraz uchwały senatu

Okres cesarski - charakterystyka

Silną pozycję zajmują konstytucje cesarskie. Składały się na nie: edykty, dekrety, reskrypty, mandaty. Powstają szkoły prawnicze: a) prokulianów b) sabinianów

Podział podręcznika dla prawników autorstwa Gajusa

Persone - osoby Res - rzeczy Actione - procesy

3 cele Justyniana I Wielkiego

1. Zjednoczenie Rzymu (nie wyszło) 2. Zamknięcie szkoły Platona 3. Kodyfikacja prawa (Corpus Iuris Civilis)

Podział Corpus Iuris Civilis

I. Codex Iustinianus II. Digesta Iustiniani III. Institutiones Iustiniana IV. Novellae