Pobudzone włókno mięśniowe przestaje się skracać (predkość skracania jest zerowa), gdy sila zew rozciagajaca wlokno = jest sile skurczu generowanej przez włókno.
W stanie skurczu izometrycznego wlokno miesniowe generuje siłę
Siła sk stopniowo narasta, a sk m napotyka opór. W f izometry dl m nie rosnie, lecz rosnie sila przez niego generowana. Gdy siła skurczu zwiększy się wystarczajaco, by pokonac opor->skracanie się mięśnia ze stałym obciąż, rownym temu oporowi.
jego zdolność do generowania siły. Prędkość ta zalezy od wielkosci zewnętrznego obciążenia włókna, czyli od wielkości siły, z jaką jest ono rozciągane.
Podczas skracania się włókna mięśniowego z największą predkością, mostki poprzeczne
się wydłużać. Dochodzi do zatrzym cyklu mostk poprz. Opór stawiany przezz włókno rozciągającej go sile zwiększa się w miare zwiększania sie predkosci rozciąg włókna, aby w koncu osiągnąć wartosc maxymalna
