leki moczopędne

diuretyki

zróżnicowana grupa leków działających na etapie produkcji moczu w nerkach zwiększają ilość wydzielanego moczu wpływają na wydzielanie moczu w nerkach różnią się między sobą budową oraz profilem wywoływanych działań niepożądanych

Jakie wyróżniamy diuretyki

saluretyki zwiększają wydzielanie wody i zwiększone wydalanie soli oraz akwarystyk zwiększona Wydzielanie wody ale nie zwiększona wydalania soli

obrzęki niewydolność krążenia marskość wątroby ostry obrzęk płuc mózgu nadciśnienie tętnicze zatrucia lekami stany zatrzymania elektrolitów i substancji azotowych

jakie mamy wskazania do stosowania leków moczopędnych

do czego prowadzą leki moczopędne

prowadzą do zwiększonego wydalania wody i jonów dlatego prowadzi to do hipowolemii i zmniejszenia przepływu krwi przez nerki

co się dzieje kiedy spada ukrwienie nerek i spada stężenie jonów sodowych

wówczas zwiększa się wydzielanie reniny i aldosteronu który hamuje działanie leków moczopędnych

Kiedy stosujemy leki moczopędne diureza dobowa nie powinna przekraczać Ile litrów

3

kiedy leki moczopędne wykazują skuteczność działania

tylko przy zachowanej wydolności nerek

jakie są efekty działania leków moczopędnych na procesy zachodzące w nerkach

wzrost przesączania kłębuszkowego spadek oddziaływania hormonów na wchłanianie i zmniejszenie wchłanianie składu moczu pierwotnego

jakie efekty działania leków moczopędnych są na procesy poza nerkami

spadek ciśnienia osmotycznego przyspieszenie przemiany materii oraz poprawa przepływu nerkowego

dzielimy na pętlowe leki moczopędne tiazydy leki oczyszczające potas tolvaptan oraz inhibitory anhydrazy węglanowej

leki moczopędne Jak dzielimy

diuretyki o wysokim pułapie

leki moczopędne których siła działania rośnie proporcjonalnie do zastosowanej dawki na przykład diuretyki pętlowe

leki moczopędne których siła działania rośnie do określonego punktu a następnie nie zwiększa się widocznie pomimo zwiększenia dawki na przykład diuretyki oszczędzające potas lub tiazydy

diuretyki o niskim pułapie

Jakie leki osłabiają działanie większości leków moczopędnych

NLPZ

diuretyki pętlowe

działają w części rdzeniowej ramienia wstępującego pętli henlego szybko i odwracanie hamują system sprzężenia transportu jonów sodu chloru i potasu zwiększają wydzielanie sodu i chloru potasu magnezu wapnia oraz wody przez nerki silne działanie

Furosemid

grupa pochodnych sulfonamidów po podaniu doustnym leku silne i krótkotrwałe działanie moczopędne po 30 60 minutach utrzymuje się przez 4 do 6 godzin a po podaniu dożylnym efekt diuretyczny występuje po trzech do 5 minutach i utrzymuje się przez 2h

wskazania do stosowania Furosemidum

obrzęki płuc i mózgu obrzęki pochodzenia krążeniowego wątrobowego i nerkowego nadciśnienie tętnicze zatrucia

działania niepożądane Furosemidum

zaburzenia elektrolitowe hipokaliemia zaburzenia metaboliczne hiperglikemia hiperurykemia zaburzenia słuchu uszkodzenie szpiku reakcje uczuleniowe

interakcje Furosemidum

nasila działanie po arytmiczne glikozydów nasercowych zwiększa ototoksyczność aminoglikozydów i kwasu acetylosalicylowego i zwiększa nefrotoksyczność aminoglikozydów i cefalosporyn

kwas etakrynowy obecnie Rzadko stosowany

pochodna kwasu fenoksy octowego diuretyk pętlowy o działaniu silnym podobnym do Furosemidum to jest bardziej toksyczny stosowany przy nadwrażliwości na sulfonamidy stosuje się na obrzęki na tle niewydolności krążenia i w Ostrym obrzęku płuc

Jakie są działania niepożądane kwasu etokrynowego?

uszkodzenie słuchu zaburzenia elektrolitowe zaburzenia pokarmowe rzadzie uszkodzenie szpiku

kiedy nie możemy użyć diuretyków pętlowych

w bezmoczu zaburzeniach równowagi wodno-elektrolitowej nadwrażliwości oraz Stanach przedsionkowych plus marskość wątroby

tiazydy charakterystyka

Są to najczęściej stosowane leki moczopędne hamują wchłanianie zwrotne NaCl pobudzają wydzielanie aldosteronu oraz zwiększają wymiany jonów Na i K duże dawki tych leków hamują anhydraze węglanowa

wskazania do stosowania

nadciśnienie tętnicze obrzęki pochodzenia sercowego

Działanie niepożądane tiazydy

zaburzenia gospodarki węglanowej hiperglikemia zaburzenia gospodarki wodno-elektrolitowej hipokaliemia hipomagnezemia hiperkalcemia zaburzenia gospodarki lipidowej wzrost LDL hiperurykemia osłabienie senność zmniejszenie siły mięśniowej

interakcje tiazydy

nasilenie działania glikozydów nasercowych nasilenie działania leków hipotensyjnych nasilenie działania leków zwiotczających mięśnie prążkowane osłabienie działania doustnych leków przeciwcukrzycowych