karne 2

formy zjawiskowe popełnienia przestępstwa

1. sprawstwo pojedyncze 2. współsprawstwo 3. sprawstwo kierownicze 4. sprawstwo polecające 5. podżeganie 6. pomocnictwo

sprawstwo pojedyczne

zwykłe sprawstwo, jedno sprawstwo, sprawstwo jednoosobowe

podżeganie i pomocnictwo

formy niesprawcze

podżegacz i pomocnik

są sprawcami przestępstwa (przestępstwa podżegania i przestępstwa pomocnictwa)

każdy ze współsprawców jest

współdziałającym ale nie każdy współdziałający jest współsprawcą, może być np. pomocnikiem, podżegaczem, sprawcą kierowniczym

współsprawstwo

polega na popełnieniu czynu zabronionego wspólnie z inną osobą lub osobami

we współsprawistwie występuje:

1. wspólne zachowanie (element przedmiotowy, obiektywny) 2. porozumienie (element podmiotowy, subiektywny)

wspólne zachowanie współsprawców może obejmować

zarówno sytuację, gdy zachowują się oni identycznie jak i te gdy zachowanie jest zupełnie inne ale się dopełniają

zachowania współsprawców spaja

porozumienie i wyznacza ich granice odpowiedzialności

wyjście jednego ze współsprawców poza granice porozumienia stanowi

eksces

współsprawstwo sukcesywne

sytuacja, gdy jedna z osób dołącza dopiero w trakcie popełniania przestępstwa przez inną osobę lub osoby

elementem koniecznym współsprawstwa jest

porozumienie

sprawstwo równoległe (koincydentalne)

gdy w jednym miejscu i czasie działają 2 lub więcej osób, jednak nie łączy ich porozumienie

każdy ze sprawców

odpowiada za całość zdarzenia w granicach porozumienia

w formie zjawiskowej współsprawstwa można popełnić przestępstwa

umyślne i nieumyślne

sprawstwo kierownicze

kierowanie wykonaniem czynu zabronionego przez inną osobę

sprawca kierowniczy jest

sprawcą niewykonawczym tj nie realizuje bezpośrednio znamion czynu zabronionegom w którego popełnieniu sprawczo współdziała

sprawstwo polecające

sprawca niewykonawczy 1. polecenie 2. uzalżenienie osoby od wydającego polecenie

podżeganie

za podżeganie odpowiada, kto chcąc by inna osoba dokonała czynu zabronionego, nakłania ją do tego

strona podmiotowa podżegania to

zamiar bezpośredni "chcąc"

nakłanianie w podżeganiu może przybrać

dobrowolną formę-rada, sugestia

istotą nakłaniania jest

wzbudzenie u innej osoby woli popełnienia czynu zabronionego

nakłanianie musi być skierowane do

określonej osoby lub grupy ludzi

gdy grono osób nakłanianych nie jest zindywidualizowane

nie mamy do czynienia z podżeganie, ale z przestępstwem lub wykroczeniem nawoływania do popełnienia przestępstwa

nakłonienie musi polegać na wskazaniu drugiej osobie zachowania będącego czynem zabronionym, musi być

skonkretyzowane, zawierające wskazanie czynu

podżeganiem nie jest sytuacja gdy

osoba nakłaniająca wie, że osoba nakłaniana ma już zamiar popełnienia czynu zabronionego

pomocnictwo

kto w zamiarze aby inna osoba dokonała czynu zabronionego, swoim zachowaniem ułatwia jego popełnienie, w szczególności dostarczając narzędzie, udzielając rady lub informacji odpowiada za pełnomocnictwo

stroną podmiotową pomocnictwa jest

umyślność (zamiar bezpośredni lub ewentualny)

istotą pełnomocnictwa jest

ułatwienie innej osobie popełnienia czynu zabronionego

pomocnictwo może przybrać formę

pomocnictwa psychicznego (udzielenie rady) lub fizycznego (dostarczenie narzędzia)

pomocnictwo można popełnić przez

działanie lub zaniecanie (gdy osobie ułatwiającej ciąży prawny obowiązek niedopuszczenia do czynu zabronionego)

zasady odpowiedzialności dotyczące wszystkich współdziałajacych

każdy ze współdziałających odpowiada indywidualnie w granicach umyślności albo nieumyślności niezależnie od innych współdziałających. Wykluczona jest odpowiedzialność za eksces

prowokator

odpowiada jak podżegacz

prowokator

osoba, która nakłania inną osobę do popełnienia czynu zabronionego w celu skierowania przeciwko niej postępowania karnego

wobec prowokatora wyłączone są

akcesoryjność odpowiedzialności i czynny żal