HISZT_GRE_1_okres archaiczny (od poł. VIII w. p.n.e. do bitwy pod Salaminą w 480 r. p.n.e.)

Świątynia Apollina w Selinuncie

Ok. 550 r. p.n.e.; porządek dorycki; Selinunt – miasto w zachodniej Sycylii; metopy od frontu - ozdobione płaskorzeźbami przedstawiającymi działalność greckich herosów; w świątyni: Metopa z Selinuntu – Perseusz ścinający głowę Gorgony

Skarbiec Ateńczyków z Delf

dla upamiętnienia zwycięstwa w bitwie pod Maratonem w 490 p.n.e.; w sanktuarium Apolla w Delfach; porządek dorycki; fryz obiegał całą budowlę; w metopach sceny z legend o Tezeuszu i Heraklesie; Herakles i Łania Kerynejska

Skarbiec Syfnijczyków z Delf

ufundowana przez obywateli Sifnos, ok. 525 r. p.n.e.; porz. joński; na planie templum in antis; 2 kolumny - Kory w jońskich chitonach; uśmiech arch; na głowie kalatos (kosz) – kapitel; fryz – bogowie patrzący na walki pod Troją; gigantomachia

Świątynia Ateny Afai na Eginie

500-480 p.n.e.; świętynia Ateny Afai; Egina – wyspa w Zatoce Sarońskiej naprzeciwko wybrzeży Attyki; dzieła znajdujące się w świątyni: Marmury egineckie

Kolos z Naxos

VII w. p.n.e.

Taras (Aleja) Lwów

Sanktuarium Apollina na Delos; VII w. p.n.e.

Kuros (Apollo) z Tenei

560 p.n.e. - 550 p.n.e.; wysokość 1,53 m; Gliptoteka Monachijska

Kuros z Anawysos

około 530 p.n.e.; wys. około 1,94 m; Muzeum Narodowe w Atenach; Kuros został znaleziony na cmentarzysku Anawysos koło Aten

Jeździec z Rampin (kuros)

około 550 p.n.e.; szkoła jońska; Ateny; jedna z najstarszych greckich rzeźb konnych; ornamentalne włosy i zarost

Moschoforos (kuros)

około 560 r. p.n.e.; wysokość 1,65 m; Ateny; w VI w. p.n.e. pojawia się uśmiech archaiczny, w VI w. p.n. e – zerwanie z symetrią wcześniejszych kurosów – przykład Moschoforos (mężczyzna niosący młodego byczka na ramionach)

Kora Berlińska

około 580 p.n.e.; Attyka; Muzeum Pergamońskie w Berlinie; ubrana w chiton i silnie udrapowany szal; archaiczny uśmiech; lewa dłoń – gest modlitewny; w prawej owoc granatu - symbol życia; pełniła funkcje kultowe; dobrze zachowana polichromia

Kora Nadąsana (Kora Eutydikosa)

około 490 p.n.e.; brak uśmiechu archaicznego; charmonijne proporcje; przezroczysty chiton – zapowiedź epoki klasycznej; Muzeum Akropolu;

Metopa: Perseusz ścinający głowę Gorgony w asyście Ateny

Metopa z Selinuntu na Sycylii; VI w. p.n. e; ustawienie frontalne; postaci wypełniają całe pole; masywne, doryckie ciała – podkreślenie siły; archaiczny uśmiech; bieg z przyklękiem Gorgony – typowa poza arch – ucieczka, szybki ruch;

Herakles i Łania Kerynejska

Skarbiec Ateńczyków z Delf; okres schyłkowy epoki arch; dynamika ruchu; zaznaczenie mięśni i żeber – siła fizyczna; archaiczny uśmiech; kompozycja wpisana w koło; Muzeum w Delfach;

marmury egineckie (wojna trojańska)

Ok. 505- 500 p.n.e.; 17 greckich rzeźb odkrytych w ruinach Świątyni Ateny Afai na Eginie; kompozycja przyczółków: w centrum Atena; wojownicy najbliżej niej zwyciężają; rogi zajmują ranni; dobra anatomia; opracowane od każdej strony; uśmiechy arch.

Sofilos

działał w latach 580 p.n.e. - 570 p.n. e; attycki malarz wazowy i garncarz; znane są 4 wazy wykonane w tym stylu podpisane jego sygnaturą; malarstwo czarnofigurowe

Krater François

M. czarnofigurowe; Ok. 570 p.n.e.; krater wolutowy ateński; wys. 0,66 m; obw: 1,8 m; znaleziony w grobie etruskim w Chiusi; autorzy: garncarz Ergotimos i malarz Klitias; 6 pasów – sceny z mitów greckich; fryz: zwierzęta; 270 postaci; „Biblia grecka”

Achilles i Ajaks grający w kości;

Eksekias, Malarstwo czarnofigurowe; około 530 p.n.e. - 525 p.n.e.; Muzea Watykańskie

Amfory panatenajskie

typ specjalnie na Igrzyska Panatenajskie (dla Ateny), w Atenach; VI-IV w p.n.e.; wys. 60-100cm; styl czarnofigurowy; po jednej str: Atena Promachos, 2 kolumny z kogutami, napis „z igrzysk Ateny”, druga str: sceny z dyscypliny; napełnione oliwą - nagroda

Achilles opatrujący rannego Patroklesa

Malarstwo czerwonofigurowe; 500 p. n.e.; Sosias

Andokides: tzw. styl mieszany

około 530 p.n.e.; naczynia w obu stylach jednocześnie: malarstwo czarnofigurowe z jednej strony i malarstwo czerwonofigurowe z drugiej; Anidokles zapoczątkował styl mieszany – złączenie obu technik

Dionizos w łodzi - malowidło na kyliksie

Eksekias, Malarstwo czarnofigurowe; około 550 p.n.e. - 525 p.n.e.; wysokość 13,6 cm i średnica 30,5 cm; Gliptoteka mochijka; kyliks – naczynie do wina, stąd dekoracja dionizyska; pionowa o.ś; delikatność i precyzja rytu;

Eksekias

grecki malarz i garncarz z Attyki; działał w okresie archaicznym od około 550 p.n.e. do około 525 p.n.e.; do dziś zachowało się 11 naczyń sygnowanych przez Eksekiasa