Polityk komunistyczny, I sekretarz PZPR w latach 1956–1970. Początkowo postrzegany jako reformator (odwilż), z czasem stał się symbolem stagnacji i represji. Odpowiedzialny za twardą reakcję w Marcu 1968 i krwawy finał Grudnia 1970.
I sekretarz PZPR w latach 1970–1980. Zapowiadał modernizację kraju dzięki kredytom zagranicznym. Za jego rządów doszło do protestów Czerwca 1976 i narastania kryzysu gospodarczego.
Papież od 1978 r. Jego wybór umocnił ducha oporu w Polsce i wpłynął na rozwój ruchu Solidarności. Symbol walki o wolność i prawa człowieka w okresie PRL.