fizyka

pomiary bezpośrednie

to te, które dokonujemy bezpośrednio za pomocą przyrządów pomiarowych, takich jak suwmiarka czy mikrometr.

Pomiary pośrednie

natomiast polegają na obliczaniu wartości na podstawie innych zmierzonych wielkości, często z użyciem wzorów matematycznych.

Szacowanie niepewności

polega na określeniu, jak dokładne są wyniki pomiarów.

Szacowanie typ A

opiera się na statystyce (np. analiza powtarzalności pomiarów)

typ B

bazuje na innych źródłach informacji (np. specyfikacje producenta).

Niepewność standardowa

to miara rozrzutu wyników pomiarów

niepewność graniczna

to maksymalna wartość, w jakiej można się spodziewać, że rzeczywista wartość leży.

Niepewność całkowita

to suma niepewności standardowej i niepewności granicznej.

Dokładność

odnosi się do bliskości pomiaru do wartości rzeczywistej, a precyzja do powtarzalności wyników.

Rodzaje błędów

Rodzaje błędów to m.in. błąd systematyczny (powtarzalny) i błąd losowy (zmienny).

Prawo propagacji niepewności

pozwala obliczyć, jak niepewności pomiarów wpływają na końcowy wynik, szczególnie przy obliczeniach z użyciem wielu zmierzonych wartości.

Niepewność rozszerzona

to niepewność standardowa pomnożona przez współczynnik, który zależy od poziomu ufności.

Wymiary nominalne

to wartości referencyjne

wymiary zewnętrzne, wewnętrzne, mieszane i pośrednie

odnoszą się do różnych typów pomiarów w odniesieniu do obiektów.

Budowa suwmiarki i mikrometrów

obejmuje skale, noniusz, który zwiększa dokładność pomiaru, oraz punkt koincydencji, który jest miejscem, w którym zewnętrzne i wewnętrzne wymiary się spotykają.

Tolerancja

to dopuszczalny zakres odchyłek od wymiaru nominalnego, a odchyłka to różnica między wymiarem rzeczywistym a nominalnym.