falowe i korpuskularne własności promieniowania elektromagnetycznego

fala

zaburzenie rozprzestrzeniające się w ośrodku lub przestrzeni

.

zależność pomiędzy prędkością fali (c), jej długością(λ) i okresem drgań (T)

częstotliwość drgań

odwrotność okresu drgań (T)

fala elektromagnetyczna

rozchodzące się w przestrzeni zaburzenie pola elektro-magnetycznego (zsynchronizowane oscylacje pól elektrycznego i magnetycznego)

zależność - składowa elektryczna imagnetyczna fali

indukują się wzajemnie–zmieniające się pole elektryczne wytwarza zmieniające się pole magnetyczne, a z kolei zmieniające się pole magnetyczne wytwarza zmienne pole elektryczne

prędkość światła

2,998 x 10^8m/s

interferencja

zjawisko nakładania się kilku fal o tej samej częstotliwości na siebie, w wyniku czego amplituda fali wypadkowej rośnie lub maleje w różnych punktach ośrodka w zależności od różnicy faz fal składowych

co powstaje na skutek interferencji

jasne i ciemne prążki w obszarach, w których światło jest wygaszane lub wzmacniane

dyfrakcja

ugięcie fali; zjawisko fizyczne zmiany kierunku rozchodzenia się fali na krawędziach przeszkód oraz w ich pobliżu

zdolność rozdzielcza

zdolność postrzegania dwóch punktów lub szczegółów jako wciąż odrębnych obiektów

warunek rozróżnialności obrazów dyfrakcyjnych

maksimum jednego obrazu dyfrakcyjnego leży w miejscu minimum drugiego obrazu

rozdzielczość zależność

im mniejsza odległość x, przy której można odróżnić dwa obiekty, tym większa rozdzielczość

apertura numeryczna (NA)

miara maksymalnego dozwolonego kąta, przy którym soczewka zbiera wiązkę światła i wprowadzają dalej do wnętrza

czym jest n

NA dla soczewki; n jest współczynnikiem załamania ośrodka między przedmiotem w punkcie P a soczewką

ciało doskonale czarne

ciało, które pochłania całkowicie padające na nie promieniowanie elektromagnetyczne, niezależnie od temperatury tego ciała, kąta padania i widma padającego promieniowania

.

prawo przesunięć Wiena

prawo Stefana-Boltzmanna

całkowita moc promieniowania ciała doskonale czarnego wzrasta wraz z temperaturą; S jest powierzchnią ciała doskonale czarnego, T jego temperaturą(w kelwinach), σ jest stałą Stefana-Boltzmanna

teoria Plancka

oscylatory wytwarzające promieniowanie cieplne mogą przyjmować tylko pewne wybrane stany energetyczne, a emitowane przez nie promieniowanie może być wysyłane tylko określonymi porcjami (kwantami)

rozkład Plancka

opisuje przewidywane promieniowanie ciała doskonałego

efekt fotoelektryczny

polega na emisji elektronów z powierzchni metalu, pod wpływem promieniowania; ich energia zależy od częstotliwości

energia fotoelektronów

fale materii de Broglie’a

światło ma dwoistą naturę, działając raz jak fale, a innym razem jak cząstki; cząstki też mają dwoistą naturę

.

równanie de Broglie’a