EGZAMIN NIERUCHOMOŚCI I INFRASTRUKTURA

. Pojęcie i klasyfikacja nieruchomości

Nieruchomość to wyodrębniony pod względem własności obszar ziemi wraz z budynkami oraz innymi urządzeniami na niej wzniesionymi.

Nieruchomość gruntową

Jest to grunt, czyli określony fragment powierzchni ziemi, który stanowi odrębny przedmiot własności. Grunt może być niezabudowany lub zabudowany. Przykłady: działki budowlane, rolnicze, leśne.

Nieruchomość budynkową

Są to budynki, które stanowią odrębny przedmiot własności. Dotyczy to sytuacji, gdy na mocy przepisów szczególnych (np. użytkowania wieczystego) budynek jest odrębną własnością od gruntu. Przykłady: budynki mieszkalne, biurowce, magazyny.

Nieruchomość lokalową

Jest to samodzielny lokal mieszkalny lub użytkowy, który może być wyodrębniony jako osobna nieruchomość. Przykłady: mieszkania w budynkach wielorodzinnych, lokale użytkowe.

Nieruchomości państwowe

to własność Skarbu Państwa, służąca realizacji celów publicznych, takich jak budynki administracyjne, drogi krajowe czy tereny wojskowe.

Nieruchomości samorządowe

należą do gmin, powiatów lub województw i zaspokajają lokalne potrzeby, np. szkoły, parki, lokalne drogi

Nieruchomości prywatne

są własnością osób fizycznych, prawnych lub spółek, przeznaczone na cele mieszkalne, komercyjne lub inwestycyjne, np. domy, biura czy grunty.

Nieruchomości zagraniczne

należą do podmiotów spoza kraju, nabywane w celach inwestycyjnych lub użytkowych, np. przez obcokrajowców czy firmy zagraniczne.

Nieruchomości rolne

to grunty przeznaczone do działalności rolniczej, takich jak uprawa roślin czy hodowla zwierząt, np. pola uprawne, sady, pastwiska.

Nieruchomości leśne

obejmują tereny zalesione i przeznaczone do gospodarki leśnej, np. lasy czy obszary ochrony przyrody

• Nieruchomości rekreacyjne i wypoczynkowe

służą celom rekreacyjnym, np. działki nad jeziorami, domki letniskowe czy tereny w górach.

Nieruchomości mieszkalne

to obiekty przeznaczone na cele mieszkaniowe, np. domy jednorodzinne, mieszkania w blokach czy apartamenty.

Nieruchomości komercyjne (kryterium funkcjonalne)

wykorzystywane są do działalności gospodarczej, np. biura, galerie handlowe, hotele.

Nieruchomości specjalnego przeznaczenia

obejmują obiekty o szczególnej funkcji, np. szkoły, szpitale, budynki użyteczności publicznej czy obiekty sakralne.

Nieruchomości komercyjne (kryterium generowanie przychodu)

generują dochód dzięki działalności gospodarczej, np. wynajem lokali użytkowych, biur, hoteli czy centrów handlowych.

Nieruchomości spekulacyjne

przynoszą zysk poprzez wzrost wartości rynkowej w czasie, np. zakup gruntów w celu późniejszej odsprzedaży po wyższej cenie

Nieruchomości kapitałowe

generują dochód w sposób pośredni, np. poprzez wynajem mieszkań, który zapewnia regularny dochód właścicielowi, lub inwestycje w fundusze nieruchomości.

Pojęcie i klasyfikacja infrastruktury

Infrastruktura to ogół urządzeń technicznych i instytucji wspierających funkcjonowanie gospodarki oraz społeczeństwa.

Struktura wewnętrzna

jednostek osadniczych odnosi się do układu przestrzennego w obrębie osady: rozmieszczenia stref (mieszkalnych, usługowych, przemysłowych), sieci komunikacyjnej i infrastruktury technicznej. Może być zwarta (miasta) lub rozproszona (wsie).

Struktura zewnętrzna

dotyczy relacji osady z otoczeniem: jej położenia geograficznego, hierarchii w systemie osadniczym (np. metropolia, wieś), powiązań ekonomicznych i zasięgu oddziaływania na inne jednostki.

Międzynarodowy

Nieruchomości o globalnym znaczeniu, np. centra biurowe dużych korporacji, hotele sieciowe czy nieruchomości nabywane przez zagranicznych inwestorów.

Ogólnokrajowy

Nieruchomości pełniące kluczową rolę dla całego kraju, np. lotniska, główne obiekty infrastruktury, centra handlowe o zasięgu krajowym

Regionalny

Nieruchomości oddziałujące na konkretny region, np. regionalne centra logistyczne, hale targowe czy szpitale wojewódzkieLokalny: Nieruchomości obsługujące mieszkańców najbliższej okolicy, np. sklepy osiedlowe, domy mieszkalne czy lokalne zakłady usługowe.

Pojęcie i zakres procesu inwestycyjno-budowlanego

Proces inwestycyjno-budowlany obejmuje działania od planowania do realizacji obiektów budowlanych

• Powierzchnia biologicznie czynna

teren zapewniający naturalną retencję wody i wegetację roślin.

• Intensywność zabudowy

stosunek powierzchni kondygnacji budynków do powierzchni działki.

• Wysokość zabudowy

Określa maksymalną lub minimalną liczbę kondygnacji budynku. Może być wyrażona w liczbie kondygnacji (np. max. 4 kondygnacje) lub w metrach (np. do 15 m wysokości).

• Udział powierzchni zabudowy (UPZ)

Określa maksymalny procent powierzchni działki, która może zostać zabudowana. Przykład: maksymalny udział powierzchni zabudowy wynosi 50% (połowa działki może być zabudowana).

• Projekt budowlany

– podstawowa dokumentacja zawierająca plany techniczne, wymagana do rozpoczęcia budowy.

• Pozwolenie na budowę

decyzja administracyjna pozwalająca na rozpoczęcie robót

• Zgłoszenie budowy

– uproszczona procedura dla mniejszych inwestycji, nie wymagająca pełnej dokumentacji.

• Budowa

wykonanie obiektu zgodnie z projektem, nadzór kierownika budowy

• Oddanie do użytku

uzyskanie pozwolenia na użytkowanie, kontrola techniczna i odbiór końcowy.