1. pensu
Pensu antaŭ ol paroli.
Pensu utile, donacu ĉerkojn!
Onian opinion ne tro gravigu, vi mem pensu!.
Vivo estas fulmo, belo daŭras nur tagon! Pensu pri skeletkapoj, kiuj ĉiuj similas unu al la aliaj.
Antaŭ ol viziti lin, bonvole bone pensu.
Ni pensu pri tio plej malbona, kiu povus okazi.
Vi mem pensu.
Eĉ ne pensu manĝi mian ĉokoladon!
Neniam pensu, ke vi pensis, ĉar la pensado de la pensoj estas senpensa pensado.
Legu ĉiutage ion, kion krome neniu legas. Pensu ĉiutage ion, kion krome neniu pensas. Faru ĉiutage ion, por kio krome neniu aliulo estus sufiĉe stulta por fari tion. Domaĝas al la spirito ĉiam nur vivi en konsento.
Dum la leciono pensu nur en Esperanto!
Kaj nun, pensu pri gubernio, ajna gubernio, kaj imagu, ke tiu gubernio dividitas en kvin aŭ ses malsamajn zonojn.
Nek al pasintaj fiaskoj, nek pri estontaj sukcesoj, sed pri la nuno kaj hodiaŭo vi pensu.
Unue eksidu, due aŭskultu, trie pensu kaj fine respondu al mi.
Ne pensu, ke vi daŭre povos kvietigi min per manĝaĵo!