1. supren
Manojn supren!
De la koridoro vi povas iri al la loĝoĉambro, la kuirejo kaj la necesejo, aŭ ŝtupare iri supren, kie estas la dormoĉambroj kaj la banĉambro.
Nazo supren, ventro antaŭen; esti graveda belegas.
Kuŝigu la infanon kun la vizaĝo supren!
Ŝi ĵetis siajn manojn supren en hororo, kiam ŝi vidis kion li estis farinta.
Kiam mi estis eta, mia patro kutimis ĵeti min supren en aeron.
Kiu supren kraĉon ĵetas, sian barbon al ĝi submetas.
Li malsupre demetis sian peltmantelon, iris supren kaj frapetis sur la pordon.
Ne estas mallongigvojo supren, nur malsupren.
La pado de tie krute supren kondukas.
Ĉu mi povas supren levi al vi la pakaĵon?
Supren la manojn!
La mapo sur paĝo dek unu aspektas fremda. Turnu ĝian malsupron supren. Tiam ĝi iĝos por vi mapo familiara.
Ili levis unu manon supren, kvazaŭ ili ion tenus.
Oni vidis ŝin kuri supren la ŝtuparon kun larmoj en la okuloj.