1. kvieta
Varma kvieta venteto blovas trans la ebenaj senfinaj kampoj.
Estis kvieta vintra vespero.
Estanta ekstreme inteligenta kaj kvieta tiu hundo estas por mi bona amiko.
Kvieta akvo profundas.
Ne lasu viajn emociojn regi vin. Restu kvieta!
Mi petas vin, estu kvieta!
Bonvolu resti kvieta.
Post la tempesto la maro estis kvieta.
Nara estas kvieta kaj bela urbo.
Li estis eksterodinare kvieta.
Ŝi ne estas nur bela, sed ankaŭ kvieta kaj krome tre inteligenta.
Mi eksentas min kvieta, kiam mi parolas ĉine.
Restu kvieta, mi petas.
Mi neniam revis pri tia kvieta loko en tiu ĉi brua urbo.
Mi estas kvieta.