1. Kara
Baj … baj! Kara mia infano!
Ekdormu, mia kara trezoro!
Malhumileco estas kara plezuro.
Mia patrino vendis ĉion kio estis al ŝi kara.
Bonvolu teni la teleron firme, ĉar ĝi estas antikva kaj tre kara.
Mia kara kateto jam semajnon malaperis.
Ho mia kara infanaĝo, mi elkore sopiras vin!
Kara estas dono en minuto de bezono.
Ju pli granda la deziro, des pli kara la akiro.
Farita via faro, nun adiaŭ, mia kara!
Kara amiko, ĉu vi ricevis mian leteron?
Ĉeesta interparolo estus tro kara por la plej multaj esperantistoj, kiuj loĝas en tre disforaj landoj.
Vi havas ankoraŭ tempon, kara baronino.
Ha! Dankon, kara.
La kara Dio scias ĉion! "La kara edzino scias ĉion pli bone!"