1. koma
Ég er að koma.
Strákarnir koma með bækurnar sínar á hverjum degi.
Mun sá dagur koma þegar við sjáum þeim steypt af stóli?
Eitt barnanna okkar spurði dag einn: „Hvaðan koma börnin?“
„Mun hann koma?“ „Nei, það held ég ekki.“
Koma þau klukkan sex eða sjö?
Ég mun koma persónulega í heimsókn.
Þú ættir að lesa bækur sem munu koma þér til góða.
Hann sagði bóksalanum að hann mundi koma aftur um eftirmiðdaginn og kaupa bókina.
Þegar vínið fer inn koma undarlegir hlutir út.
Þú munt koma til með að kunna vel við hana.
Það er orðið nokkuð áliðið. Ég held ég þurfi að fara að koma mér.
Þéttið varnirnar! Þeir eru að koma!
„Viltu líta við heima hja mér?“ „Er það í lagi?“ „Foreldrar mínir koma seint heim vegna þess að þau vinna bæði úti.“
Fyrst við höfum klárað að borða skulum við koma okkur.