1. Stariĝi
Ĉu mi rajtas starigi demandojn?
Bonvolu starigi demandojn, se vi volas.
Ĉu vere necesas starigi la demandon por scii la respondon?
Ne timu starigi demandojn.
Li levis la manon por starigi demandon.
Temos pri tio, ĉesi disdoni monon kvazaŭ kiel oficisto ĉe giĉeto sed pli ĝuste starigi partnerecojn.
Mi hontas starigi tiel stultan demandon.
Li ne scias sur kiun piedon stariĝi.
Ni devintus antaŭe starigi detalan planon.
Ŝi devis stariĝi je la fino de la vico.
Li provis stariĝi.
Sinjorino Ionescu, mi volus starigi demandon al vi.
Mi volas starigi demandon al vi.
Ne hezitu starigi demandojn, se vi ne komprenas.
Unue mi ŝatus starigi kelkajn demandojn al vi kaj poste ekzameni vin.