17.3 Prawoznawstwo - wykładnia prawa

założenie racjonalności epistemicznej prawodawcy - 1

prawodawca ma należytą wiedzę o związkach przyczynowych pomiędzy wskazywanymi działaniami a ich skutkami - stanoi tylko te normy, które zwiększą szansę na podjęcie przez adresatów działań prowadzących do pożądanych skutków

założenie racjonalności epistemicznej prawodawcy - 2

prawodawca stanowi tylko takie normy, które są efektywne pośrednio albo efektywne bezpośrednio

założenie racjonalności epistemicznej prawodawcy - 3

prawodawca ma należytą wiedzę o rzeczywistości, która jest przedmiotem regulacji

normy efektywne bezpośrenio

normy skuteczne formalnie - normy, w których przypadku istnieje duże prawdopodobieństwo, że ADRESAT ZREALIZUJE NAKAZANE ZACHOWANIE

normy efektywne pośrednio

normy skuteczne materialnie - normy, w przypadku których istnieje duże prawdopodobieństwo osiągnięcia STANU RZECZY zakładanego przez prawodawcę

założenie racjonalności prakseologicznej - 1

założenie na podstawie którego zakłada się, że prawodawca nie popełnia w swej działalności błędów prakseologicznych

błędy prakseologiczne

1 normy tautologiczne 2 normy kontrtautologiczne 3 normy chybione na gruncie posiadanej wiedzy empirycznej 4 normy zbędne na gruncie posiadanej wiedzy empirycznej 5 normy ze sobą niezgodne, przeciwne, sprzeczne, niezgodne prakseologicznie

założenie prakseologiczne - 2

jeśli prawodawca ustanawia określone normy, to chce tym samym aby były realizowane także inne normy, których realizacja jest warunkiem koniecznym realizacji tych pierwszych

normy tautologiczne

normy, które w każdym przypadku są REALIZOWANE ze względu na właściwości języka - każdy człowiek powinien pracować

normy kontrtautologiczne

normy, które ze względu na TREŚĆ są niemożliwe do zrealizowania - każdy człowiek powinien zarazem pracować i nie pracować

normy chybione

normy, których ustanowienie powoduje prawdopodobieństwo ich spełnienia nie wyższe niż 1/2 oraz prawdopodobieństwo to jest niższe od prawdopodobieństwa spełnienia tych norm bez ich ustanowienia

normy zbędne

normy, które zawsze będą spełnione, nigdy nie będą spełnione oraz takie, które nie zwiększają prawdopodobieństwa realizacji nakazanego zachowania

założenie o racjonalności aksjologicznej prawodawcy

prawodawca kieruje się w swoim postępowaniu spójnym systemem ocen, dysponuje określonym zbiorem wartości i ustala relacja między nimi

system aksjologiczny prawodawcy tworzą wartości określane jako

1 wartości przypisywane prawodawcy 2 wartości przyjmowane przez prawodawcę 3 wartości będące przedmiotem oceny prawodawcy

oceny prawodawcy

1 są uporządkowane preferencyjnie 2 ich system jest dostatecznie stabilny w pewnym okresie

prawodawca doskonały

prawodawca działający na podstawie najlepszej dostępnej wiedzy i najsłuszniejszych ocen